De Georgische taal is duizenden jaren geleden ontstaan en vormt de grondstof voor een eeuwenlange literaire traditie. Het aantal vertalers dat zich wereldwijd aan die rijke, maar onbekende literatuur wijdt, is op één hand te tellen. Het toeval wil dat een van die vertalers uit Vlaanderen komt. Dat leidde tot de eerste bloemlezing van Georgische poëzie in een Nederlandse vertaling.

Mark Insingel (1935, Lier) debuteerde in de jaren zestig, de bloeitijd van de experimentele literatuur. Na zijn eerste roman Spiegelingen, verschijnt Perpetuum Mobile, de ‘eerste bundel concrete poëzie in het Nederlands’.
Ook vandaag nog speelt de vorm en bladspiegel een belangrijke rol in de poëzie van Mark Insingel. Zowel in Niets als in Iets regeert de strak geometrische vorm die het gevolg is van een uitgepuurde inhoud. Verschillend met vroeger werk is dat Insingel persoonlijker is geworden. Een heel langzame, late ontwikkeling bracht hem midden de jaren negentig tot een confrontatie met zichzelf in zijn literair werk. Een confrontatie die hij altijd bewust had vermeden. In zijn jongste twee bundels zoekt hij naar het ongrijpbare van de liefde, naar haar waarom.